Photo credits
Ο «αιρετικός» Γερμανός του Bay Area ήχου
Οι Paradox είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση γερμανικής speed/thrash μπάντας, μιας και ποτέ δεν ακολούθησαν την παραδοσιακή, ωμή και βάρβαρη προσέγγιση των πιο γνωστών συμπατριωτών συναδέλφων τους, αλλά προτίμησαν έναν πιο καθαρό, στακάτο ήχο, κατά τα αμερικανικά πρότυπα του Bay Area. One-man band πλέον τα τελευταία χρόνια, με μοναδικό μέλος τον mainman, κιθαρίστα/τραγουδιστή και ιδρυτικό μέλος Charly Steinhauer, να έχει αναλάβει τα πάντα (αν και θα ’ταν προτιμότερο να είχε κρατήσει ή προσλάβει ντράμερ, για τους γνωστούς και ευνόητους λόγους της διαφοράς παιξίματος ανθρώπου από drum machine).
Βέβαια, για κάποιον που δε τον κόφτουν τέτοιες λεπτομέρειες, αυτά περνάνε στα ψιλά, μιας και το νέο album είναι ακόμα ένας δίσκος στο κλασικό στυλ του “Γερμανού Jeff Waters”, με τα γρήγορα, κοφτά riffs, τα μελωδικά ιντερλούδια, τα ακουστικά σημεία και τα φρενήρη solos. Η θεματική του album, όπως προδίδει ο τίτλος, εξιστορεί αληθινά γεγονότα του ανεξήγητου και του παραφυσικού, όπως η μεγάλη έκρηξη πυρηνικών διαστάσεων (δεκαετίες πριν από την εφεύρεση της ατομικής βόμβας) στη σιβηρική Tunguska το 1908, που ισοπέδωσε μια τεράστια δασική έκταση, και το ζοφερό περιστατικό του Dyatlov Pass, με τους ανεξιχνίαστους θανάτους εννέα φοιτητών υπό μυστηριώδεις συνθήκες στα παγωμένα Ουράλια Όρη, τον Φλεβάρη του ’59 (γκουγκλάρετέ τα, αξίζει να τα ψάξετε).
Γενικά, ο δίσκος είναι χορταστικός, με πολλές εναλλαγές ρυθμών και μοτίβων και πεντακάθαρη, δυνατή παραγωγή, χωρίς όμως ν’ ακούγεται “πλαστική”. Οι παλιοί οπαδοί τους ξέρουν τι να περιμένουν. Οι νεότεροι thrashers που δεν έχουν εντρυφήσει ακόμα στη μουσική της μπάντας, αξίζει να ανακαλύψουν, έστω και τώρα, έναν απ’ τους “αιρετικούς” της γερμανικής speed/thrash σκηνής και να κάνουν ανασκαφή στα παλαιότερα albums τους.
